امروزه برند( نشان تجاری )حرف اول را در اقتصاد جهانی می زند و کشورهایی که دارای برند های معتبر در زمینه های مختلف هستند، بازار های جهانی را در اختیار خود گرفته اند .

برای برند تعریف های متعددی وجود دارد تعریفی که شاید  جامع تر از همه به نظر برسد ، تعریفی است که گاردنر ولوی ارایه کرده و عبارتند از ((برند عادتی پیچیده است که دامنه متنوعی از ایده ها و ویژگیها را در برمی گیرد. برند نه تنها با استفاده از آهنگ خود (و نیز معنی و مفهوم لغوی خود) بلکه مهمتر از آن با استفاده از هر عاملی که در طول زمان با آن آمیخته اند و در جامعه به صورت هویتی شناخته شده نمود یافته است، با مشتری سخن می گوید))

برند سرمایه ای برای سازمان تولید کننده محسوب می شود که ارزش آفرینی را به ارمغان می آورد و این ارزش آفرینی باعث نفوذ و ماندگاری در بازار های هدف می شود که نوعی حس  اعتماد را در مصرف کننده به وجود می آورد .

وقتی این حس اعتماد در مصرف کننده ایجاد شود ، مشتری نسبت به آن برند وفادار باقی می ماند و این وفاداری باعث تداوم خرید کالا توسط مشتری می شود و این یعنی تضمین فروش آن کالای خاص ، که زمینه ساز سود های سرشار ، تضمین برگشت اصل سرمایه  و ادامه اشتغال کارکنان آن برند خاص خواهد شد .

با افزایش رقابت در اقتصاد جهانی، ساختن برند، یک انتخاب نبوده بلکه ضرورتی اجتناب ناپذیر است که در صورت اجرا نکردن باید شاهد آن بود که بازار های داخل در قبضه واردات قرار می گیرد و فاتحه صادرات را باید خواند.

با نگاهی اجمالی به وضعیت صادرات ایران، نبود برند های قوی به خوبی احساس می شود ؛شاید جایی که این ضربه را اقتصاد ایران به درستی لمس کرده است ؛ جایی است که زعفران اعلای ایرانی به صورت کیلویی به اسپانیا صادر می شود و در این کشور با یک بسته بندی جذاب ، زیبا و مشتری پسند به اقصی نقاط جهان و حتی کشور خودمان صادر می شود .

در این وسط باز هم دست مافیای اقتصاد نمایان می شود، زعفران را به قیمت بسیار پایین صادر و بعد به صورت بسته بندی های چند گرمی با قیمت های گزاف به فروش می رسانند .

این وضعیت در سایر کالاهای ایرانی که در جهان شناخته شده اند همانند پسته و فرش ایرانی به چشم می خورد ؛ اما وضعیت پسته بد نیست ؛ ولی در فرش دستباف ایرانی در دو سه سال اخیر شاهد کاهش صادرات هستیم و به طور کلی آن چنان که باید دوشاید به علت نبود برند معتبر این ضعف به خوبی مشهود است .

به طور کلی زعفران ، پسته و فرش دستباف ایرانی با نام ایران در دنیا شناخته می شود و نبود برند معروف و مشهور در این زمینه که باعث ارزش گذاری شود نیستیم .

این درحالی است که ایران در تولید  این سه قلم کالا حرف اول را در جهان می زند  و اگر به سراغ سایر حوزه ها برویم این وضعیت به مراتب نگران کننده تر به نظر می رسد .

انتظار می رود با درایتی که در نزد مسئولان بخش صادرات کشور سراغ داریم فکری عاجل و حیاطی به حال امر مهم (برند سازی) کنند؛ که خوشبختانه شاهد شکل گیری کمیسیون تخصصی برند در سازمان توسعه تجارت ایران هستیم که با عضویت تمام بخش های درگیر این کار صورت گرفته است که نوید بخس آینده روشن در این زمینه را می دهد.

رامین بیات / خبرنگار حوزه بازرگانی و اقتصاد کلان آریا

نظرات شما عزیزان:

جایی برای زمزمه های دلم

ساعت12:59---4 خرداد 1391

اگر امشب تو زمزمه های دل پاکتون با خدا جای کوچکی باقی بود منو هم بی نصیب نذارید

التماس دعای ویژه از دوستان[گل]

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: